Ik hou van de sneeuw
Als er nog niet gestrooid
is
Als er nog niemand
geweest is
Behalve een vogel
Die vergat mee te vliegen
naar het zuiden
Ik hou van de sneeuw
Die alles stiller maakt
Minder wereld en minder
mening
Minder lelijk en minder waar
Als zelfs die klokken
stiller luiden
Ik hou van de sneeuw in december
Op de kortste dag
In de langste nacht
In de langste nacht
Toen jij zong aan de
piano
Drie akkoorden, zacht
Een hoge toon met een
vinger
Over hoe mensen in de
winter
Langzamer gaan lachen
En veel lager gaan praten
Als in sprookjes bij de
kachel
De bleke zon, de lege
straten
Het wordt steeds vroeger
later
Bijna een jaar alweer
Dat jij ons pad afliep
Dat jij ons pad afliep
Ik kijk naar buiten
En tel de zwarte kraaien
Die jouw liedje fluiten
In het witte weiland
Die houten paaltjes voor
die sloot
Is dat al Eefsele of nog
Groenlo?
Er is geen grens
Dit is geen eiland
En kraaien fluiten niet
Wel als je ze door de
ruiten ziet
Maar niet kunt horen
Niet kunt horen
Ik haat de sneeuw in
december
Zonder voetstappen op ons
pad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten